Aleksandar Saša Lokner



Aleksandar Saša Lokner (rodjen 06.06.1964) karijeru muzicara orijentisanog ka rock vodama zapoceo je sa 13 godina. Inace, zavrsio je srednju muzicku skolu - odsjek za klavir. Prvi bend u kojem je svirao klavijature zvao se STRATOSFERA. Izvodili su fusion varijantu rocka, a u postavi su bili kvartet i na repertoaru su imali vlastiti materijal. Njegov drugi bend, u ono vrijeme veoma prestizan, zvao se POTOP. Izvodili su varijantu fusion jazz rocka, gotovo u isto vrijeme kao i Leb i Sol, a imali su i atraktivne nastupe pune improvizacija i nadahnuca. Nisu nista snimili, ali su im bili veoma posjeceni brojni koncerti po Beogradu i uzem dijelu Srbije. U tom bendu bubnjeve je svirao Igor Borojevic, mnogo godina kasnije postao je bubnjar PARTIBREJKERSA. U isto vrijeme, dok je radio sa grupom POTOP, Sasa Lokner radi i sa tada agilnim basistom Batom Bozanicem (u to vrijeme takodje relativno anonimnim i mladim), na jednom novotalasnom (new wave) projektu - bendu koji se zvao MODELI. Posto je u isto vrijeme i u Dubrovniku djelovao bend istog imena, koji je i cak objavio i album, beogradski Modeli mijenjaju ime u STRIP, i pod tim imenom za disko kucu "Suzy" iz Zagreba realizuju album, simbolicno nazvan - "Modeli na prodaju". To je bilo 1981. godine, i sam se album, po muzickoj matrici, moze smatrati jednim od zanimljivijih produkata ovdasnjeg novog talasa. Taj LP grupe STRIP, danas predstavlja pravi kolekcionarski raritet. Pored Bate Bozanica koji je bio glavni autor i svirao je bas, takodje i pjevao, u grupi su bili i Igor Borojevic koji je bio bubnjar, a gitaru je svirao Dragoljub - Dado Pejoski, u jednom periodu druge polovine 80-tih, gitarista i svirac drugih zicanih instrumenata u sastavima - POSLEDNJA IGRA LEPTIRA i starogradskom bendu KAKO KO.
Nakon tog vremena Sasa se druzi sa Nesom Milosavljevicem, frontmanom niske grupe Galija i to druzenje je rezultiralo Nesinim pozivom da im se pridruzi, sto je Sasa i prihvatio. Prvo su svirali po letnjim gazama (najvise u Makarskoj), a zatim je Sasa postao punopravnim clanom. On se, istina stidljivo, vec pojavljuje na trecem albumu grupe Galija - "Ipak verujem u sebe", da bi neposredno po objavljivanju pomenutog albuma, dotadasnji klavijaturista definitivno napustio bend, a na njegovo mesto je dosao Sasa Lokner.
Sasa sa Galijom snima i slijedeci album, realizovan u Manchesteru i Londonu, pod producentskom palicom Gordon Rowleya, tada basiste i sefa grupe NIGHTWING. Neposredno po povratku iz pomenutih gradova, Sasa odlazi na odsluzenje vojnog roka u Valjevo, a po povratku, nakon 11 meseci i par dana, nastvlja da radi sa bendom Galija. Sve vise biva aktivan i trazen kao studijski svirac.
Na jednom od koncerata grupe Galija, Sasa dobija ponudu od Bajage da se pridruzi njegovom bendu (Bajaga i Instruktori), sto je i realizovano. Bajaga je upravo tada snimio drugi album - "Sa druge strane jastuka" i dani velikih uspjeha su mu se smjesili. Od tada (maj 1985.) i krece Sasin kontinuiran studijski rad, kao i gostovanja na albumima mnogih ovdasnjih rock, pop i estradnih vedeta. On je do danas svirao, snimao, radio aranzmane i produkciju na preko 200 albuma muzicara iz nekadasnje Jugoslavije i danasnje SCG. Jedna od zanimljivosti je i ta da je Losa iz Plavog Orkestra ozbiljno pregovarao sa Sasom da im se on pridruzi kao stalni clan, a ako ne u tom svojstvu, onda makar na koncertima. Zbog vec preuzetih obaveza sa Bajagom do toga nije doslo, ipak, ostalo je jedno veliko prijateljstvo. Tokom 90-tih godina vrijedi napomenuti, da je pored obaveza u maticnom bendu (Bajaga i Instruktori), Sasa par puta svirao i turneje po Nemackoj sa gitaristom Zlatkom Manojlovicem i njegovim sastavom (mozda vam nije toliko poznato, ali Zlatko Manojlovic, nekada lider grupa DAH i GORDI, uziva mozda ne toliko veliki, ali zasigurno respektabilan status u Nemackoj koji mu je omogucavao da na tamosnjem terenu svira cak i u halama).
Sa Lazom Ristovskim, Sasa je snimio album - "Naos" (Komuna - 1994.), a nedavno je izaslo i njegovo solo izdanje. Radi se o albumu naziva "Evropa Elektro Express" (PGP RTS - 2004.), koji sadrzi 9 kompozicija. Uz Sasu Loknera (klavijature, programiranje, aranzmani, koprodukcija), u nekim kompozicijama mu pomazu i Ljubisa Buba Opacic (gitare, udaraljke, programiranje, koaranzmani) i Marija Mihajlovic (vokali). Narocito tokom posljednje dekade, Sasa pise i radi muziku za mnoge pozorisne predstave, takodje snima radijske, TV i reklamne jinglove. Sasa Lokner je do sada dobio cetiri Nacionalne pozorisne nagrade za muzicka ostvarenja, nedavno u Subotici, a takodje i u Podgorici, Novom Sadu i Beogradu. Danas u Srbiji, Sasa se smatra jednim od najtrazenijih autora muzike za pozorisna djela.